integracja sensoryczna

Integracja sensoryczna – co to jest i po co?

Często rodzice zastanawiają się, czym jest integracja sensoryczna i czy jest potrzebna ich dziecku. W jaki sposób pomaga w rozwoju i właściwym funkcjonowaniu? Integracja sensoryczna jest pojęciem, które słyszymy coraz częściej. Nadal jednak część osób nie wiem, czy jest i na czym polega. Warto jednak wiedzieć, że w każdej chwili do naszego mózgu docierają informacje,…

Udostępnij
Share

Często rodzice zastanawiają się, czym jest integracja sensoryczna i czy jest potrzebna ich dziecku. W jaki sposób pomaga w rozwoju i właściwym funkcjonowaniu?

Integracja sensoryczna jest pojęciem, które słyszymy coraz częściej. Nadal jednak część osób nie wiem, czy jest i na czym polega. Warto jednak wiedzieć, że w każdej chwili do naszego mózgu docierają informacje, bodźce i różne dane. Wszystkie nasze zmysły współpracują ze sobą, tworząc bardzo złożony system. Ośrodkowy układ nerwowy musi sobie poradzić ze wszystkimi danymi, jakie do niego docierają i rozpoznać je, uszeregować i ułożyć w całość. Jednak niepoprawne działanie zmysłu lub układu może całkowicie zaburzyć ten proces.

Kształtowanie integracji zmysłowej

Kształtowanie się i doskonalenie integracji zmysłowej następuje w ośrodkowym układzie nerwowym, a dokładniej w pniu mózgu. Jeśli informacje, jakie dostarczane są do mózgu są nieprawidłowe, niepełne lub ich brakuje, mamy do czynienia z nieodpowiednią reakcją systemu nerwowego. W efekcie możemy zauważać u dzieci problemy z koncentracją, snem, uwagą czy różnego rodzaju trudności w szkole. Co istotne, integracja sensoryczna rozpoczyna się jeszcze w życiu płodowym, a jej zakończenie ma miejsce zwykle w wieku około 7 lat. Jeśli w tym okresie nie zostanie odpowiednio przeprowadzona, spowoduje utrudnienia w funkcjonowaniu i zachowaniu dziecka.

słowo

Integracja sensoryczna – co to jest?

Integracja sensoryczna to prawidłowa organizacja bodźców, jakie odbiera nasz mózg. Wszystkie zmysły (słuch, wzrok, smak, dotyk, równowaga, czucie ruchu) docierają do mózgu człowieka. Ten zaś musi je rozpoznać, posegregować i zinterpretować. Na tej podstawie tworzy reakcję adaptacyjną, czyli odpowiednią do danej sytuacji. Ma to ogromne znaczenie nie tylko ze względu na prawidłowe reakcje na bodźce. Właściwie rozwinięta integralność zmysłowa pomaga dziecku w nauce czytania, pisania, liczenia, czy kontrolowania swoich emocji, uwagi i samoakceptacji.

Powstanie metody integracji zmysłowej

Dzieci z problemami integracji zmysłów miewają kłopoty z prostymi układankami, samodzielnym ubieraniem się, czy skupieniem uwagi. Dostrzegalne są problemy z percepcją, zachowaniem i uczeniem się, ale bez zauważalnych przyczyn. Jak się okazało, wszystkie one mają bezpośredni związek z integracją zmysłową. Z tej przyczyny powstała metoda, która pomaga wspierać i integrować ze sobą wszystkie zmysły młodego człowieka. Sprawdza się przede wszystkim u dzieci:

  • w spektrum autyzmu
  • z ADHD i ADD
  • ze specyficznymi szkolnymi trudnościami, jak dysleksja, dysortografia, dysgrafia, problemy z koncentracją uwagi
  • mózgowym porażeniem dziecięcym
  • niedowidzeniem lub/i niedosłuchem
  • niepełnosprawnością umysłową
  • schorzeniami o podłożu genetycznym (np. zespół Downa, Reta, Aspergera, Turnera, Williamsa, Kinefertera)

Integracja sensoryczna – jaki jest jej cel?

Cel integracji zmysłowej opiera się na założeniu, że mózg ludzki jest plastyczny, zwłaszcza w okresie wczesnego dzieciństwa. Jeśli więc w tym okresie dostarczymy dziecku wielu różnorodnych bodźców, zmiany w systemie nerwowym będą możliwe. Jednocześnie, mózg działa jako całość i tylko poprzez stymulację zaburzonych elementów układu nerwowego możemy pobudzić i rozwijać mózg. Poprawnie funkcjonujący układ nerwowy odbiera wszystkie docierające do niego bodźce zmysłowe i przetwarza je, aby zostały użyte w celowy i efektywny sposób.

Wymarzone urodzinki

Objawy dysfunkcji integralności sensorycznej

Warto zaznaczyć, że niepoprawne funkcjonowanie integracji sensorycznej może objawiać się w różny sposób. U części osób zbyt wiele bodźców wywołuje lękliwość, zamknięcie w sobie, strach, wycofanie. Z kolei inne osoby z problemami na tym poziomie mogą być zbyt pobudzone lub nerwowe. Część osób może również szukać silnych doznań. Takie osoby będą szukały dużo kontaktu fizycznego, przytulania, ale mogą również uderzać siebie lub innych, gryźć, czy wskakiwać na inne osoby. Zauważany jest przy tym spory problem z wyciszenie się. Mniej oczywistymi objawami mogą być także: wycofanie się w reakcji na jakikolwiek dotyk, unikanie pewnych typów ubrań, wybiórczość pokarmowa, a także lęk podczas zabaw na placu zabaw (unikanie huśtania się, karuzeli itp.)

Skutki zaburzeń integracji zmysłów

O skutkach można mówić wiele, jednak jednymi z najistotniejszych są te, które wpływają na psychikę dziecka oraz jego bliskich. Wśród dzieci z zaburzenie integracji sensorycznej dostrzegalna bywa niska samoocena. Wynika to przede wszystkim z faktu, że dziecko nie radzi sobie z pewnymi rzeczami tak dobrze, jak jego rówieśnicy. Często bywa postrzegane jako dziecko znudzone, nie angażujące się, leniwe czy pozbawione motywacji. Część dzieci, chcąc uniknąć kłopotliwych dla siebie czynności czy sytuacji wynajduje sposoby, aby ich uniknąć. Dorośli postrzegają je wtedy jako dzieci bardzo uparte, zbuntowane i sprawiające problemy. Zarówno dzieci, jak i ich rodzice często obwiniają się za to, nie znając przyczyn takich zachowań, co często skutkuje niską samooceną, napięciem w rodzinie oraz poczuciem bezsilności.

Jeśli podejrzewasz u swojego dziecka problemy z integracją sensoryczną, warto udać się do certyfikowanego terapeuty integracji sensorycznej, który przeprowadzi odpowiednie badania i wskaże dalszą drogę.

Udostępnij
Share

Podobne wpisy